Maaike Ouboter Ouders

Maaike Ouboter Ouders:- Maaike vindt het jammer dat het nummer in de populaire cultuur vaak wordt aangeduid als “een ballad over haar overleden ouders”. De singer-songwriter heeft verklaard dat het nummer niet specifiek over haar ouders gaat, maar eerder over wat er op dat moment in haar gedachten omging. Volgens Maaike: “Het gaat over mij en hoeveel ik mijn ouders mis.”

Volgens de singer-songwriter was het een uitdaging voor haar om haar gevoelens op dat moment te begrijpen: “Mijn moeder was overleden en mijn vader vocht tegen een ziekte. Ik vertelde hem dat we deze uitdaging samen zouden aangaan, maar hij stierf uiteindelijk weg. “Hierdoor stond ik te roken van woede.”

Tijdens de aflevering van De Wandeling die op 16 januari werd uitgezonden, liep Sander de Kramer naast zangeres Maaike Ouboter (18.10 op NPO 2). Maaike Ouboter kreeg bekendheid na het uitvoeren van haar hitsingle “That I Miss You” in de populaire Nederlandse muziekwedstrijd “De Beste Singer Songwriter van Nederland”.

Giel Beelen, die de winnaar koos, was erg onder de indruk van hoe hartstochtelijk het lied over de overleden ouders van de zangeres overkwam.Maaike Ouboter wilde heel lang niet over haar pijn schrijven na de release van haar debuutsingle, “That I Miss You”, die ging over de dood van haar ouders.

Het lied was een groot succes.Ouboter, die nu 29 jaar oud is en 21 jaar oud was toen ze haar eerste hit had, werd in Het Parool geciteerd: “Ik dacht dat ik mijn verdriet veilig had overgebracht door te schrijven, maar via het publiek keerde het steeds terug naar mij als een boemerang.”

Over het overlijden van Ouboter’s ouders hebben verschillende mensen haar navraag gedaan. “Achteraf zie ik nu dat ik daar niet op voorbereid was. De melancholie vond uiteindelijk zijn weg naar een dienblad naast andere onderwerpen waarover ik geen liedjes meer durfde te schrijven.”

De singer-songwriter, die nu 29 jaar oud is, kwam tot het besef dat ze het dienblad nog een keer wilde openen toen ze tegen de dertig liep. “Het maakte me bang, en ik zag meteen de mogelijke gevolgen voor het uitbrengen van die deuntjes in de wereld.”

Het lijkt erop dat ik de overtuiging misplaatst heb dat alleen schrijven voldoende kan zijn. Maar toen ik mezelf eindelijk toestemming gaf om te schrijven zonder me zorgen te maken over wat het resultaat zou kunnen zijn, ging er een automatische sluiter open met herinneringen.

Het optreden van Maaike Ouboter in de Nederlandse competitieshow “De Beste Singer-Songwriter van Nederland” was het enige evenement dat haar carrière als singer-songwriter lanceerde. Ze had er bewust voor gekozen om naar die specifieke show te kijken. “Deelnemen aan een wedstrijd van deze aard op televisie was iets wat ik nooit had overwogen om te doen”, zei ze.

Volgens Ouboter, die in het AD wordt geciteerd: “Ik weet hoe de media werken en hoe de hype groeit.” “Aan de andere kant is De Beste Singer-Songwriter van Nederland een betrouwbare competitie, en de gedachte kwam bij me op dat er niet zoveel mensen kijken, waardoor de kans groter wordt dat het escaleert. Een klein foutje.”

“Onmiddellijk vervulde de gedachte dat ik in een voorbijgaande internethype was veranderd, me met angst. Dit is het soort video dat iedereen op Facebook zou moeten zien, maar de inhoud ervan zal de volgende dag volledig zijn vergeten. Dat zou hebben geleken als zo’n zinloze uitgave van iets dat zo waardevol voor mij was.” maar uiteindelijk ging het beter dan verwacht.

Ze schreef het ontroerende lied ter nagedachtenis aan haar ouders, die in opeenvolgende jaren zijn overleden. “Natuurlijk had ik graag de kans gehad om met mijn ouders te delen hoe goed ik het op dit moment doe.Mijn mening daarover heeft twee kanten. Ik mis ze verschrikkelijk, maar toch merk ik dat mijn gevoelens voor hen meer worden getriggerd door alledaagse gebeurtenissen dan door mijn werk.

Als ik op mijn fiets door de stad fiets en een glimp opvang van een prachtige zonsondergang, zal de gedachte “Wat jammer dat ik dit niet met je kan delen” altijd door mijn hoofd gaan. Dat zijn de momenten waarop de leegte overweldigend kan voelen.

Dat is een ander soort weglating dan wat ik vaak tegenkom in relatie tot mijn muziek. Ze zouden ongetwijfeld heel trots zijn op wat ik op dit punt in mijn leven bereik. Trots is echter altijd een onderdeel van hun leven geweest. Dat hebben ze me laten zien.

Momenteel werkt Ouboter aan een album. Ik doe echter wel de moeite om dat te doen. Mensen hebben al tegen me geschreeuwd en gezegd dat ik op moest schieten en dat album moest opnemen, want “dit is mijn moment”. Maar ik wil geen overhaast werk inleveren.

Het is absoluut noodzakelijk dat het deuntjes zijn die ik van harte onderschrijf.’ De maand januari zal haar op de weg vinden. ‘Ik heb er veel zin in. Op 20 maart ben ik zelfs in Paradiso. Hoe fascinerend! Het voelt alsof het tien jaar geleden is dat ik mijn verjaardag vierde, en nu kan ik eindelijk een feest ter ere van mij organiseren. “

Vanwege het feit dat ik me zo verdiept in muziek, zijn er momenten waarop ik geen tijd vrijmaak voor zowel mezelf als mijn vrienden. Ik geloof dat al die mensen net zo belangrijk zijn als toen ik zes uur per week colleges en als gevolg daarvan veel vrije tijd doorbracht. Niettemin, als ik naar muziek luister, ben ik slecht in het componeren van muziek.

Als dat gebeurt, vind ik het het gemakkelijkst om me terug te trekken uit mijn sociale leven en me uitsluitend op het maken van muziek te concentreren.Dat is iets dat niet door iedereen kan worden opgelost.

Daarom redeneerde ik dat als ik een album wilde opnemen, ik echt ergens anders heen moest. Als je in Frankrijk bent (een deel van het album is opgenomen in Montpellier, Frankrijk; red.), weet iedereen dat zoiets niet bestaat. Daarna hoef ik geen verklaring meer te geven waarom mijn telefoon uit het raam is gegooid. “

Maaike’s moeder stierf toen ze veertien was, en haar vader werd onwel en stierf zes maanden later. Maaike verloor haar beide ouders. Maaike vertelt op een open en eerlijke manier over het overlijden van haar ouders. Haar preoccupatie met “vrouwelijke dingen” als jong meisje maakte het voor haar moeilijker om te gaan met het verlies van een moeder.

Haar zus was van plan het in die hoedanigheid over te nemen, maar ze was niet van plan om op haar te wachten. Als Maaike net zestien is, overlijdt haar vader. Het spijt me dat ik u stoor, maar ik heb maar één ouder; samen zouden we het voor elkaar krijgen! Ik heb er spijt van dat te geloven; het was zo wreed!’

Maaike heeft de indruk dat haar vader en moeder blij zijn met het feit dat ze muzikant is. Het langverwachte album van Maaike, getiteld “And how it will turn out again”, kwam vorig jaar voorjaar eindelijk uit.