Mariska Kret Leeftijd

Mariska Kret Leeftijd:- Mariska Kret, hoogleraar cognitieve psychologie, ontdekte dat mensen die veel van elkaar houden van elkaar houden op een manier die onopgemerkt blijft en zich fysiek synchroon opent. Dat maakt de verbinding veel sterker.

Emoties hebben niet alleen een effect op ons, maar ze lekken ook uit en sijpelen over op individuen in onze directe omgeving. Volgens studies uitgevoerd door Mariska Kret, een professor in de cognitieve psychologie, weerspiegelt ons lichaam zeer kleine veranderingen in de gezichtsuitdrukkingen van andere mensen zonder dat we ons er zelfs maar van bewust zijn.

Wat gebeurt er met je hartslag als je op date gaat met iemand die je niet kent? Mariska Kret, hoogleraar cognitieve psychologie, deed onderzoek naar het onderwerp en ontving de Ig Nobel-medaille voor haar werk. De Ig Nobelprijs is een prijs die is opgericht voor wetenschappelijk onderzoek met een knipoog. Op de onderzoeksafdeling vertelt ze over haar werk bij Op1.

Mariska Kret, hoogleraar cognitieve psychologie aan de Stanford University, kreeg de Ig Nobelprijs voor haar onderzoek dat aantoont dat de hartslagen van potentiële romantische partners overeenkomen wanneer ze elkaar voor het eerst ontmoeten.De ontvangers van de Ig Nobelprijs voor Psychologie dit jaar zijn Mariska Kret, hoogleraar cognitieve psychologie in Leiden, en Eliska Prochazkova, promovenda van Kret.

Ze krijgen de prijs voor hun onderzoek naar de oorzaak van iets dat een ‘romantische klik’ wordt genoemd. Er is ontdekt dat het ritme van de hartslag van een persoon en de geleiding van hun huid (transpiratie) synchroon lopen wanneer ze zich aangetrokken voelen tot een ander individu.

Onderzoek dat ‘je eerst aan het lachen maakt, dan aan het denken zet’ komt in aanmerking voor de Ig Nobelprijs, die jaarlijks wordt uitgereikt. Kret en Prochazkova zijn geïnteresseerd in het onderwerp welke factoren bijdragen aan de vorming van romantische partnerschappen.

In 2018 deden ze tijdens het Lowlands festival onderzoek naar dit onderwerp door onder meer 140 vrijgezelle jongvolwassenen tegen elkaar op te zetten en hun hartslag, de hoeveelheid transpiratie op hun vingers en de grootte van hun pupillen vast te leggen.

“We hebben onder andere op Lowlands verschillende mensen onderzocht. We wilden weten wanneer er een klik was tussen twee mensen. We wilden weten of we zo’n klik konden meten. aan hun vingertoppen om opwinding te meten.”Gelaatsuitdrukkingen en lichaamstaal werden ook meegenomen in het onderzoek.”

Mensen gingen containers in, en ze konden elkaar niet zien via het gesloten gordijn. Het ging maar kort open voordat het weer dichtklapte. Vervolgens moesten ze aangeven in hoeverre ze elkaar aardig vonden.Mariska Kret, hoogleraar cognitieve psychologie aan de Universiteit Leiden, geeft op 13 september 2022 een lezing over “Hoe Homo en Pan Emoties verwerken”.

Het evolutieproces heeft wezens voorbereid die in groepen leven, inclusief (niet)menselijke primaten, om snel de emotionele uitingen van hun soortgenoten waar te nemen en op gepaste wijze te reageren. Verschillende manieren van denken zeggen dat het imiteren van gelaatsuitdrukkingen van emoties kan helpen om de snelheid waarmee je je kunt aanpassen te verbeteren.

Wanneer een soort onbewust de emotionele uitingen van zijn metgezellen imiteert, ervaart die soort reflecties van zijn eigen gevoelens, die op hun beurt de sociale beslissingen van de soort beïnvloeden. Het overgrote deel van de onderzoeken naar emoties hebben hun aandacht geconcentreerd op de openlijke gezichtsuitdrukkingen van emoties die bij mensen worden aangetroffen.

Er zijn echter momenten waarop u controle kunt uitoefenen over de spieren in uw gezicht; mensen weten wanneer ze moeten grijnzen en wanneer niet.In het licht hiervan zal ik in deze sessie pleiten voor een uitgebreider onderzoek naar emotiesignalen van andere bronnen dan het gezicht of de gezichtsspieren, die moeilijker te manipuleren zijn.

Om meer specifiek te zijn, zal ik aantonen dat toeschouwers in staat zijn om impliciete signalen op te pikken, zoals het volledige lichaam, evenals kleine autonome reacties zoals pupilverwijding. Deze signalen beïnvloeden vervolgens het volgende gedrag.Als de verzorger een emmer koolraap in het chimpanseeverblijf van Burgers Zoo zet, is er veel bedrijvigheid en gekrijs van de apen. De jongens krijgen eerst hun deel van het eten.

Mariska Kret zegt dat het haar van de proefpersoon nu overeind gaat staan. [voorbeeld]: “Het mannetje maakt veel lawaai en rent heen en weer door de kamer. Ze hebben af ​​en toe last van een stijve penis.” Dit type activiteit staat bekend als ‘showgedrag’. De man heeft een sterke behoefte om te laten zien dat hij de dominante partner is.

Mariska Kret, een psycholoog, bespreekt de overeenkomsten tussen mensen en andere primaten terwijl de chimpansees aan hun voedsel knabbelen. “De studie van gevoelens is de focus van mijn onderzoek. De nauwste levende verwanten van mensen zijn chimpansees en bonobo’s. In termen van evolutie zijn we het nauwst verwant aan die andere dieren. Thier zijn veel parallellen te zien tussen onze patronen van emotionele activiteit.

Volgens Kret is het niet eenvoudig om ons gedrag te onderscheiden van dat van mensapen omdat de overeenkomsten zo opvallend zijn. “Het is vrij eenvoudig om menselijk gedrag te beschouwen en vervolgens te onderzoeken of dieren ook soortgelijk gedrag vertonen. Je kunt echter ook met nieuwe ogen naar een dier kijken en bepaald gedrag zien dat ze vertonen. Bijvoorbeeld gedrag dat noch jij noch ik exposeren”, legt Kret uit.

In mijn onderzoek hanteer ik een vergelijkende benadering en onderzoek ik de overeenkomsten en verschillen in de manier waarop mensen en mensapen emoties waarnemen. Ik kijk specifiek naar hoe deze twee soorten gezichtsuitdrukkingen begrijpen.

In dit gedeelte zal ik het hebben over nieuwe gegevens die onlangs zijn verzameld en mogelijke aanwijzingen bieden voor verder onderzoek dat hopelijk op de lange termijn zal leiden tot een beter begrip van hoe emotionele uitingen worden gecommuniceerd en hoe we elkaars gevoelens gaan begrijpen. gevoelens.

Volgens de professor: “Daarna volgden twee keer dat ze met elkaar konden praten of alleen maar naar elkaar konden kijken.” Aan het einde van die reis werd ontdekt dat als hun hartslag met elkaar begon te synchroniseren, de kans groter werd dat ze elkaar weer zouden willen zien. De belangrijkste factor die van invloed is op het al dan niet slagen van een date is er een waar wij geen invloed op hebben.